Hartekreet

‘Rusteloos blijft ons hart totdat het zijn rust vindt in u’ een bekende uitspraak van de kerkvader Augustinus (354-430). Deze tekst moest ik aan denken, want vandaag leven we in een onrustige wereld vol bedreigingen. Ik kan me heel rustig houden, als ik me richt op mijn werk, mensen helpen tot rust te komen, maar als ik om me heenkijk wat er gebeurt dan slaat de onrust toe.

Elke bezoeker in het centrum zegt: “Ik kijk niet meer naar het nieuws.” Of: “Ik geloof niet dat wat er in Den Haag besloten wordt goed is.” Waar we in het begin blij waren met de gezamenlijke aanpak en de mond vol hadden over ‘samen’. Begint dat samen nu te knellen. Want, wat als er onder de noemer ‘dit moeten we samen doen’ belangrijke waarden met de voeten worden getreden. Of erger, als ik word gedwongen om me niet aan die waarden te houden?

Misschien zeg jij: Dit zijn tijdelijke regels, maar hoe tijdelijk is die 1,5meter samenleving? Dat weten we nog niet. Er ontstaan vragen: In hoeverre kan de overheid voor mij bepalen? In wiens belang zijn deze regels? Is er een verborgen agenda? Kortom er ontstaat onrust. Er hangt een dreiging in de lucht! Ik noem een paar zaken:

• hoe kan het zover komen, dat een overheid zulke strenge regels invoert, die geliefde mensen van elkaar gescheiden houdt? Zonder eigen keuzemogelijkheden te geven?
• komen er verplichte vaccinaties?
• kan je zonder tegenwerking alternatieve gezondheidsmiddelen bespreken online?

Ik kan het niet helpen, maar achter deze regelgeving, de tegenwerking en de keuzes ervaar ik een wereld van onrust en angst. Angst is een hele reële emotie, zeker in het oog van een bedreiging zoals we nu ervaren, met het onbekende corona-virus.

Ik kan het niet helpen, ook ik voel onrust. Maar, door schade en schande heb ik geleerd dat het niet helpt om controle proberen te krijgen over omstandigheden. De realiteit van de bedreiging erkennen en eerlijk zijn over het gevaar. En dan de eigen angst daarvoor onder ogen komen. Erkennen. Maar dan?

In de christelijke spiritualiteit is er een weg die mensen gaan, als ze een onbeheersbare situatie terechtkomen. Al eeuwenlang worstelen christenen, met de opdracht vanuit de Bijbel om te leven in afhankelijkheid van God. Een worsteling want, wanneer stel je jezelf afhankelijk en kwetsbaar op. Niet in de directe actie modus? En wanneer ga je aan de slag en pak je een probleem aan? Neem je je verantwoordelijkheid?

Handelen is pas vruchtbaar als ik de angst eerst mag voelen

Tjitske Volkerink, Christelijk Spiritueel Centrum

Handelen is pas vruchtbaar als ik de angst eerst mag voelen, eerst verbinding leggen met die onrust. Spiritualiteit zoekt naar verbinding met wat er binnen in je leeft, in je hart. En dat verbinden aan God. Aan het hart van God. Dat vraagt of tijd, om stilte, om reflectie. Het is een langzame oplossing. Als alles om je heen roept om handelen, is dat niet eenvoudig. Maar, het maakt dat je in je handelen milder wordt. Zachter. Minder zwart-wit. Je overschreeuwt niet meer je gevoelens. Het houdt oog voor mensen, grote en kleine mensen. Spiritualiteit doet een aanspraak op duurzame en zachte manier van aanpak. Een waar ruimte is. Ook ruimte om het niet te weten.

Spirituele reactie kan makkelijk weggezet worden door ‘aanpakkers’. No-nonsens types die precies weten wat er moet gebeuren: harde maatregelen, duidelijke regels, beheersbare aanpak. Een aanpak, die goed is voor de ene groep, en helaas voor de andere niet zo goed. Dat is dan maar jammer. Die moeten het er maar mee doen.

Ik protesteer! Ik wil een stem laten horen voor het zachte, het kwetsbare, het waardevolle. Een spirituele reactie op de onrust en de angst die ik om me heen zie. Ik doe een oproep voor:

• ruimte voor de menselijke maat in contactregels. Aanraking is een belangrijke factor voor welzijn. Het lichaam dat menselijk contact mist, ontstaat spanning, onevenwichtigheid in het zenuwstelstel en emotionele onbalans. Gezonde aanraking, menselijk contact is van levensbelang.
• aandacht voor preventie: goede zorg voor het immuunsysteem. Ik kies voor natuurlijke middelen om het lichaam te versterken en ondersteunen, uit eerbied voor de manier waarop het lichaam functioneert. Denk daarbij ook aan voldoende bewegen en gezond eten en drinken.
• een samenleving waar vrijheid is voor lichamelijke integriteit, waar ik niet gedwongen wordt om tegen mijn wil medicijnen te gebruiken.
• is de economie de maat van alle dingen? Ghandi zei al: ‘Er is genoeg voor ieders behoefte, niet voor ieders hebzucht’. Ik pleit voor ruimte om te kiezen voor het eerbiedig omgaan met de natuur. Of het nu om flora, fauna of mensen gaat. Mijn oproep is dat overheden deze waarde beschermen als het nieuwe normaal.

Een hartekreet voor liefdevolle aandacht, voor kwetsbaarheid, voor natuur, voor zorg en verbinding. Een samenleving die niet het recht van de sterkste voor laat gaan.

Tenslotte: Een meditatie als Hulp voor je onrustige hart

Onrustig is ons hart, tot het rustvindt in U. Hoe doe je dat? Als je je onrustig voelt? Ga op een rustige plek zitten. Bid. Wees stil. Voel wat er in je leeft, wordt je daarvan bewust. Blijf erbij aanwezig. Adem dan je onrust uit en inhaleer met je adem de Geest van Liefde. Of welk woord voor jou helpt: Heilige Geest, God, Jezus, Liefde…