Terug naar de ademhaling

‘Oke, als jullie allemaal goed zitten ga dan terug naar je ademhaling. Je hoeft niet dieper of langzamer te ademen, volg gewoon je ademhaling zoals die gaat.’

Ik zit op de bank en doe mee met de introductieworkshop meditatie. Tjitske’s rustige stem hoor ik op m’n laptop. Boven zijn nog kinderen aan het rommelen, maar ik heb ze instructies gegeven dat ik ga mediteren dus dat ik er even niet ben. Ohja, terug naar de ademhaling. Het klinkt zo simpel. Alleen focussen op je ademhaling en zijn. Dus ik doe mee. Buiten rijdt een auto langs wat mij eraan herinnert dat ik een afspraak moet maken bij de garage voor controle. Maar stel nou dat er echt iets mis is, dan gaat dat wel heel veel geld kosten. Kan ik dan nog wel een auto betalen? Wat nou als ik nog een baan erbij doe, dan heb ik misschien wel genoeg inkomen…

Afdwalen

‘Als je afdwaalt met je gedachten breng je ze rustig weer terug naar je ademhaling.’

In de verte van mijn gedachten hoor ik Tjitske’s stem, ohja, terug naar de ademhaling. Ik merk dat mijn ademhaling vrij hoog zit en probeer meer door mijn buik te ademen, want dat is eigenlijk wel fijner. Drie, vier keer… dat voelt best fijn. Ik merk dat ik trager ga ademen en iets meer inzak in de bank. Ik hou m’n ogen maar dicht, want ik ben bang dat ik anders te nieuwsgierig ben naar de anderen die meedoen. Waarom zouden zij hier eigenlijk zitten? Zijn ze net zo chaotisch in hun hoofd als ik? Of kunnen zij dit wel? Ik denk natuurlijk dat ik de enige ben die zo denkt. Of zouden zij nu naar mij zitten te grinniken omdat ik hier met m’n mum-bun en slordige kleren zit? Nou ja, gelukkig zie ik dat dan niet want ik heb m’n ogen dicht.

Inademen met de liefde van God

‘Als je nu inademt denk je aan de liefde van God en op je uitadem laat je los wat je los wilt laten.’

Ohja, terug naar de ademhaling. Liefde van God, in, en uit wat er weg moet. Wat wil ik dan wel eigenlijk weg hebben? Soms vind ik het wel fijn om boos te zijn, als ik dat loslaat, wat heb ik dan nog? Oke, focus, adem in…. Liefde van God… Mijn ademhaling gaat voller en dieper, langzamer zelfs. Alsof ik een teug frisse lucht neem. Uit, en los…. Ik kan er geen woorden aan geven, maar er komt iets los. Ik spreek de woorden uit in mijn hoofd en voor het eerst lukt het me om niet af te dwalen.

Dit smaakt naar meer

‘Dat was het, doe maar je ogen weer open.’

Langzaam kom ik weer terug in mijn woonkamer. Het licht staat opeens veel te fel en mijn beeldscherm laat een paar mensen zien die net als ik een soort reisje gemaakt hebben en weer teruggekomen zijn. Ze knipperen tegen het licht en zeggen dat het hielp. De stem die ze terugbracht, de woorden uitspreken. Of dat ze het juist net even anders deden of moesten zoeken naar het juiste plekje om te zitten. Bijzonder wat die tien minuten deden.

Het smaakt naar meer, meer focus, meer liefde en vooral minder chaos in mijn hoofd. Ik dacht dat ik het niet nodig had, maar misschien kan een cursus me toch helpen?

Weten of jij ook de rust (en chaos) van meditatie ervaart? Doe dan mee met de introductie workshop.