Dichterbij mezelf en dichterbij God.

Van voorbij mijn comfortzone naar een ervaring van verwondering

Ik word nog stil als ik eraan terugdenk. Sterker nog ik krijg opnieuw kippenvel. Intussen kom ik al een aantal jaar om de paar maanden bij Tjitske, maar deze keer zou anders zijn dan alle andere keren daarvoor. Mijn hart sprak als het ware. En wat het zo diep maakte, wat mij woordeloos en stil maakte… dat was de ervaring op de massagetafel bij Tjitske – en alles wat ik mocht ervaren en ontdekken – exact overeenkwam met de tekst die ik erna geknield las uit de geopende Bijbel. 

Ver buiten je comfortzone
Misschien denk je na het lezen van deze intro, dat is echt ver voorbij mijn comfortzone. Misschien denk je dat massage en coaching, net als voor mij 3 jaar geleden, ondenkbaar zijn. Dat je meer een denker bent, die dingen in het leven eerder een plekje geeft door analyseren en praten. En tegelijkertijd ergens binnenin je herken je ook wel iets van de nieuwsgierigheid naar wat het Christelijk Spiritueel Centrum jou persoonlijk misschien zou kunnen brengen. Zo nam ik een stap die die me zoveel bracht, dat ik het jou ook gun. Een reden voor mij om deze blog te schrijven.

Mijn naam is Dorothée. Ongeveer 5 jaar geleden maakte ik vanuit mijn werk als onderzoeker kennis met Tjitske. Iets in mij was toen al nieuwsgierig, maar dat (h)erkende ik nog niet. Ik nam de beslissingen meestal met mijn hoofd.  Ook biddend, maar ook rationeel een en ander afwegend. Voor anderen zag ik er wel het nut van in, zo open minded was ik wel. Maar pas twee jaar na die eerste kennismaking kwam ik om persoonlijke redenen terug. Een beetje weerstand had ik nog weI. Een wellnesscentrum had ik nog nooit van binnen gezien, laat staan een massage ervaren. ‘Hoort dat niet eigenlijk gewoon bij partners thuis?’, dacht ik.  En voegt het echt iets toe aan coaching?

PersoonIijke ervaring
Intussen had ik in de literatuur genoeg relevants ontdekt op het snijvak van psychologie, theologie en filosofie, waardoor mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Daar vond ik genoeg inspiratie voor een interessant artikel over hechting en het het nut van lichaamsgericht therapie.Toch doe ik dat in deze blog niet.

Inmiddels niet meer far, maar toch wel ‘beyond my comfortzone’ neem ik je mee naar een persoonlijke ervaring in het Christelijk Spiritueel Centrum. Waar ik ervaarde hoe zegenend nabij God wil zijn als je je voor Zijn tegenwoordigheid kan en wilt openen. Dat was een heel ander level dan ik ooit in een kerk ontdekt heb. Een persoonlijke ervaring dus.

Totaal  vreemde zinnetjes

We begonnen heel gewoon. De sfeer is altijd goed, professioneel en veilig. Net zoals andere keren vroeg Tjitske of er misschien nog iets was dat mijn aandacht vroeg. Ik zei dat ik het niet zo goed wist. Ja, nou m’n nek misschien een beetje, die zat vast. Dingen op ander level kon ik niet ‘bedenken’. En dat was oké. Tjitske weet altijd op een professionele rustgevende manier gerust te stellen. We luisteren gewoon naar wat zich aandient. Of anders gezegd ‘naar wat je lichaam je te vertellen heeft’. Zinnetjes die me een paar geleden nog totaal vreemd in de oren klonken, maar die ik intussen met vertrouwen behulpzaam laat zijn.

Hartritme
Tot mijn verbazing werd ik – na een tijdje – bij mijn hart bepaald. Mijn ritme is niet altijd even mooi regelmatig, maar ik dacht dat toch goed te relativeren, af en toe wat rustiger aan te doen en verder goed onder controle te blijven. Echter, mijn vader is overleden aan zijn hart toen ik nog maar 19 was. En ook zijn ouders, tweelingbroer en zus werden niet oud. Als kind was de dood ‘doodgewoon’. Aanwezig. We hielden er rekening mee. Wat nog gevierd kon worden werd gevierd. Mooi en positief, maar soms had ook dat ook iets wrangs, omdat het me als kind ook regelmatig bepaalde bij de eindigheid van het leven. 

Deze keer sprak mijn hart. En toen ik het bevroeg kreeg ik het steeds kouder, begon te rillen. Ik probeerde het richting Tjitske nog hardop te verklaren, door te verwijzen naar de vrieskou van de nacht ervoor, maar ondanks de warmte binnen en een extra deken, nam het toe. Het voor mij zo vreemde bevragen werd direct gevolgd door een niet te ontkennen siddering die door me heen trok. Blijkbaar was er ver weggestopte angst. Zorg over mijn eigen hart. Door het te benoemen mocht het er zijn… en kon het getroost en geaccepteerd worden.

Ik sprak dat hardop uit: “Hoe dan?!” zei ik tegen God. En toen ik verder las vond ik in vers 23 een uitnodiging om op God te steunen. Deze ervaring had iets van een mysterie, dat op een diep level binnenkwam. Er is er één die me ziet en kent. Die anderen inschakelt. Zoals Tjitske. Die zegen brengt door haar handen en door haar zijn heen. Door wat ze zegt en hoe ze in stilte biddend aanwezig is. 

Twijfel?
En door deze blog heen hoop ik dat deze ervaring die mij stil maakte ook jou helpt om – om als je ergens nog twijfelde of massage en coaching misschien ook iets voor jou kan zijn tóch die stap te nemen en misschien wel een beetje – beyond your comfortzone te gaan. Het kan zo maar zijn dat het jou  – net als mij – gaandeweg meer zal brengen dat je nu kan vermoeden… Sjalom!

Lees meer ervaringen met massage & coaching of reserveer zelf een coachingsmassage