Aanraking, Coaching, Geloof, Gevoel, Massage, Trauma
Verbinding – Ervaringen van coaching & massage door de ogen van Jantine
jan
Een jaar geleden deelde Jantine haar ervaring over coaching en massage op de blog van het Christelijk Spiritueel Centrum. Ze vertelde over haar twijfels, over haar emoties die los kwamen en haar gevoel tijdens en na de sessie met Tjitske. Dit blog lees je hier. Nu, een jaar later, vertelt Jantine opnieuw over haar ervaring. Over het gevoel van hoop en verbinding.
Een vertrouwd gevoel
Als ik binnen kom voelt het goed, vertrouwd en komen de herinneringen naar boven. Hier is het gebeurt; het begin van mijn ‘nieuwe leven’, het begin van een stuk heling dat nog steeds voortgaat. Op een tafeltje zie ik het gedicht staan dat ik ooit schreef: Ik ben! Het raakt me nog steeds, dat niet te omschrijven gevoel van ‘besef van zijn’. Ik ben en mag er zijn. Zo waardevol dat het uitspreken ervan me nog steeds verwonderd.
Aanraking
Die verwondering ervaar ik ook op de massagetafel. Ik voel haar handen en de aanraking doet opnieuw iets met me. Ik ervaar verbinding, zo geheel in tegenstelling tot de eerste keer dat ik hier was. Haar warme handen; ik stel me voor dat het een liefdevolle aanraking is. Het roept naast verwondering ook dankbaarheid op. Ik ben het waard! Zachtjes glijdt er een traan over mijn wangen. Dit keer zijn de tranen niet overweldigend en rauw, maar ervaar ik ze als olie. Olie die genezend zijn werk doet.
Ik beloof aan mijzelf…
Wanneer Tjitske mijn voeten masseert roept dat een herinnering op en ervaar ik dat als een aanraking die mij verbindt met mezelf. Ik onderga het als een weldaad. En wanneer zij tegelijkertijd, naast mijn voet, ook één van mijn handen aanraakt, reik ik ‘haar’ in gedachten ook mijn hand aan. Ik verbind mezelf met het ‘kind in mij’. En beloof haar dat ik altijd voor haar zal zorgen. Dat ik mezelf elke dag in de spiegel aan zal kijken en die belofte zal herhalen: “Ik zal voor jou zorgen vandaag”. Ik beloof dat ik haar liefdevol zal blijven omarmen en dat ze niet meer alleen zal zijn, nooit meer!
Er is hoop
Ik ben nog onderweg maar niet meer zonder Hoop. Hoop dat ik steeds meer mag worden zoals ik ben bedoeld. Een kind van de Hemelse Vader! Mijn ‘besef van zijn’ komt voort uit Zijn hartsverlangen en ligt veilig besloten in Zijn doorboorde handen.
Je hebt de ervaringen gelezen van Jantine. Ze schreef er ook een gedicht over en haar ervaring van de eerste keer. Wil jij ook je ervaring hier (anoniem) delen? Mail naar info@christelijkspiritueelcentrum.nl.
